Η ιστορία του Μπόρις και του Σασένκα είναι ένα συγκινητικό παράδειγμα για το πώς απροσδόκητα γεγονότα μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη ζωή των ανθρώπων. Η αφήγηση ξεκινά με τις ετήσιες επισκέψεις του Μπόρις στη μητέρα του, την οποία δεν βλέπει συχνά, καθώς ζει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Αυτή η παράδοση, αν και λιγοστή, είναι πολύ σημαντική για εκείνον. Ωστόσο, η συνάντησή του με έναν μικρό αγόρι θα αποδειχθεί το σημείο καμπής στη ζωή του
Ο Σασένκα, ένα εξάχρονο παιδί, φαίνεται παραμελημένο και φτωχό, και δεν έχει μητέρα. Ο Σασένκα εξομολογείται στον Μπόρις ότι ο πατέρας του ποτέ δεν υπήρξε στη ζωή του, και ζει με την γιαγιά του, η οποία είναι εξαρτημένη από το αλκοόλ. Η ιστορία του αγοριού συγκλονίζει τον Μπόρις, ο οποίος αναπολεί τα δικά του παιδικά χρόνια και την απώλεια που υπήρξε στη ζωή του. Αυτή η συνάντηση με τον Σασένκα θα τον οδηγήσει σε μια νέα αντίληψη για την οικογένεια και τη ζωή του.
Η μητέρα του Μπόρις, η οποία τον μεγάλωσε με αγάπη και αφοσίωση, του διηγείται αργότερα την ιστορία της Σβετλάνα, της μητέρας του Σασένκα, που ήταν παλιά συμμαθήτρια του Μπόρις. Η Σβετλάνα ήταν μια πολλά υποσχόμενη νέα γυναίκα, όμως μετά από ένα ατύχημα στη δουλειά άρχισε να καταφεύγει στο αλκοόλ. Παρά την κατάσταση αυτή, η Σβετλάνα προσπάθησε να φροντίσει τον Σασένκα και να του δώσει ένα καλύτερο μέλλον. Δυστυχώς, το αλκοόλ την κυρίευσε και η οικογένεια, η οποία είχε κι εκείνη δικά της προβλήματα με τον εθισμό, δεν μπορούσε να τη στηρίξει.
Ο Μπόρις, θυμούμενος τα δικά του νεανικά χρόνια, θυμάται τη Σβετλάνα ως την πρώτη του αγάπη. Είχαν συναντηθεί τελευταία φορά πριν από επτά χρόνια, όταν ο Μπόρις επισκεπτόταν τη μητέρα του και ήταν ήδη σε σχέση με τη Λίλια. Αυτός ο σύντομος, ανεξήγητος δεσμός φαινόταν να έχει αφήσει μια ανεξίτηλη εντύπωση στον Μπόρις. Όταν συναντά τον Σασένκα, αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο μικρός θα μπορούσε να είναι το παιδί του. Ο χρόνος, η ηλικία του αγοριού και η χρονική περίοδος του τοκετού ήταν σε πλήρη συμφωνία με το έτος που είχε συναντήσει τη Σβετλάνα.
Ο Μπόρις, ο οποίος πίστευε ότι ήταν στείρος, αποφασίζει να κάνει ένα τεστ DNA για να επιβεβαιώσει τις υποψίες του. Αγοράζει μια τρίχα του Σασένκα και την αποστέλλει στο εργαστήριο. Τα αποτελέσματα του τεστ επιβεβαιώνουν αυτό που υποπτευόταν: ο Σασένκα είναι πράγματι το παιδί του, το παιδί που δεν γνώριζε όλα αυτά τα χρόνια.
Η είδηση ότι έχει έναν γιο γεμίζει τον Μπόρις με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια πλευρά νιώθει τεράστια αγάπη για τον μικρό, από την άλλη αναγνωρίζει ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της ανακάλυψης, ειδικά σε σχέση με το γάμο του με τη Λίλια, η οποία πάντα πίστευε ότι εκείνος ήταν στείρος. Το γεγονός αυτό προκαλεί αμηχανία και σύγχυση, καθώς η κατάσταση είναι ιδιαίτερα περίπλοκη.
Ο Μπόρις αποφασίζει να μιλήσει πρώτα με τη γιαγιά του Σασένκα, για να μάθει περισσότερα για την κατάστασή του και για τα σχέδια να τον τοποθετήσουν σε ορφανοτροφείο. Όταν επισκέπτεται το σπίτι της, ανακαλύπτει ότι η ζωή του Σασένκα είναι γεμάτη αβεβαιότητα. Οι αρχές σκέφτονται να τον τοποθετήσουν σε ίδρυμα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τουλάχιστον μια στοιχειώδη εκπαίδευση και φροντίδα για το παιδί.
Ο Μπόρις αποφασίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να βελτιώσει τη ζωή του Σασένκα. Τον παίρνει για μια βόλτα, του αγοράζει καινούργια ρούχα, του προσφέρει δώρα και τον φέρνει σε έναν κουρέα. Η αγάπη που νιώθει για τον μικρό είναι ακατανίκητη. Δεν μπορεί να αφήσει το παιδί να ζει σε αυτές τις συνθήκες.
Όταν τα αποτελέσματα του τεστ DNA φτάνουν, ο Μπόρις γνωρίζει πλέον ότι ο Σασένκα είναι ο γιος του και η ζωή του δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Συνειδητοποιεί ότι ο χρόνος που πέρασε χωρίς να ξέρει την αλήθεια, ήταν χαμένος, και πως το παιδί του τον είχε περιμένει.
Η ιστορία αυτή δεν είναι απλώς για τη βιολογική σχέση μεταξύ πατέρα και γιου, αλλά για την πραγματική έννοια της οικογένειας. Η οικογένεια δεν καθορίζεται μόνο από το αίμα, αλλά από την αφοσίωση, την αγάπη και την πρόθυμη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει κάποιος στους άλλους. Ο Μπόρις δεν ήταν απλώς ο πατέρας του Σασένκα με το βιολογικό του δικαίωμα, αλλά έδειξε με πράξεις και αφοσίωση πως η αγάπη και η φροντίδα μπορούν να δημιουργήσουν αληθινές οικογένειες.
