Η ιστορία ακολουθεί μια γυναίκα που ετοιμάζεται για μια γιορτή επανένωσης με τους συμμαθητές της από το γυμνάσιο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς
Είχε ανυπομονήσει για εβδομάδες και είχε προγραμματίσει τα πάντα με ακρίβεια. Μόλις ήταν έτοιμη να φύγει, ο γιος της, ο Τζέικ, την κάλεσε για να της πει ότι αυτός και η σύζυγός του, η Αμάντα, άφησαν τα παιδιά τους, την Τζένι και τη Λίλι, για μερικές ώρες στο σπίτι της. Παρά τις αντιρρήσεις της, ο Τζέικ επιμένει ότι θα επιστρέψουν πριν την αλλαγή του χρόνου.
Όταν φτάνει ο Τζέικ, τα παιδιά είναι ήδη ντυμένα με τις πιτζάμες τους και την καθησυχάζει πως δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός της για την επανένωση μειώνεται, καθώς αναγκάζεται να μείνει σπίτι και να φροντίσει τα παιδιά. Όταν βλέπει φωτογραφίες από την γιορτή των συμμαθητών της που απολαμβάνουν τη βραδιά, η απογοήτευσή της εντείνεται.
Αργότερα, στις 12 τα μεσάνυχτα, το τηλέφωνό της γεμίζει με φωτογραφίες του Τζέικ και της Αμάντα σε ένα πάρτι, γιορτάζοντας το νέο έτος χωρίς να την υπολογίζουν. Όταν επιστρέφουν στις 3 το πρωί, η γυναίκα τους εκφράζει την απογοήτευσή της για την αδιαφορία τους. Εκείνη τη στιγμή τους λέει πόσο άσχημα ένιωσε που τη παράτησαν πίσω χωρίς καμία σκέψη.
Την επόμενη ημέρα, η γυναίκα αποφασίζει να είναι αυστηρή και να θέσει όρια. Ζητά να αποζημιωθεί για τα έξοδα που υπέστη λόγω της ακυρωμένης της γιορτής, όπως το φόρεμα, την επίσκεψη στο σαλόνι και το προπληρωμένο δείπνο. Παρά τη διστακτικότητα τους, ο Τζέικ και η Αμάντα τελικά συμφωνούν. Η γυναίκα ξεκαθαρίζει ότι δεν θα ανεχτεί ξανά το τελευταίο λεπτό να τους ενημερώνουν για κάτι.
Στις επόμενες εβδομάδες, ο Τζέικ και η Αμάντα αρχίζουν να σέβονται τα όριά της και να την ενημερώνουν εκ των προτέρων για τις επισκέψεις τους, ενώ της δείχνουν περισσότερη προσοχή. Η ιστορία δείχνει πόσο σημαντικό είναι να θέτουμε σαφή όρια για τον εαυτό μας και να διαχειριζόμαστε το χρόνο και την ευημερία μας.
Αυτή είναι η μοναδική εκδοχή του κειμένου, με αλλαγές στη δομή και την έκφραση.
