Φανταστείτε να επιστρέφετε στο σπίτι σας μετά από ένα ταξίδι και να ανακαλύπτετε ότι το σπίτι σας έχει αλλάξει χρώμα. Αυτό ακριβώς συνέβη σε μένα πρόσφατα και δεν μπορούσα να το πιστέψω
Ονομάζομαι Βικτώρια, είμαι 57 ετών και έχω μια ιστορία να σας πω. Ζω σε μια γωνιακή οικία και πριν από δύο χρόνια, οι Ντέιβις, ένα νέο ζευγάρι, μετακόμισαν στο σπίτι δίπλα μου. Από την πρώτη στιγμή, άρχισαν να σχολιάζουν το φωτεινό κίτρινο χρώμα του σπιτιού μου.
Όταν με συναντούσαν, γελούσαν και έλεγαν: “Αχ, αυτό το χρώμα είναι τόσο έντονο! Το έβαψες εσύ;”
“Ναι, εγώ και το ηλιοβασίλεμα!” απαντούσα, προσπαθώντας να τους απαντήσω με χιούμορ. Αλλά δεν μπορούσαν να το αφήσουν να περάσει έτσι. Κάθε φορά που περνούσαν από το σπίτι μου, δεν μπορούσαν να μην κάνουν κάποιο σχόλιο για το χρώμα του.
“Αυτό το κίτρινο είναι πολύ φωτεινό, Βικτώρια!” έλεγε ο κύριος Ντέιβις με ένα ειρωνικό χαμόγελο.
“Είναι απλώς το χρώμα που μου αρέσει,” απαντούσα ήρεμα. “Τι είναι το κακό με αυτό;”
Αλλά αυτοί συνέχιζαν. Η κυρία Ντέιβις ήταν η πιο επίμονη. “Μήπως σκέφτηκες να το αλλάξεις σε κάτι πιο… διακριτικό;”
Ήταν σαν να ήθελαν το σπίτι μου να γίνει πιο συνηθισμένο, πιο αδιάφορο. Δεν καταλάβαιναν γιατί το χρώμα μου τους ενοχλούσε τόσο πολύ.
Μια μέρα, η κυρία Ντέιβις ήρθε κοντά μου ενώ φύτευα λουλούδια και είπε: “Αυτό το κίτρινο είναι απλώς υπερβολικό! Δεν σκέφτεσαι να το αλλάξεις σε κάτι πιο ήσυχο, όπως μπεζ;”
Δεν ήξερα τι να πω. “Αυτό είναι το αγαπημένο χρώμα του συζύγου μου, ο οποίος το επέλεξε πριν φύγει. Αλλά σας ευχαριστώ για τη γνώμη σας,” απάντησα, προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου.
Μετά από αυτή την κουβέντα, άρχισαν να κάνουν και άλλες προσπάθειες να με πείσουν να αλλάξω το χρώμα του σπιτιού. Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία απολύτως απαγόρευση για το χρώμα του σπιτιού, άρχισαν να μιλούν για την “αξία της γειτονιάς” και πώς το φωτεινό κίτρινο θα μπορούσε να την “καταστρέψει”. Μάλιστα, πήγαν μέχρι και στην τοπική αρχή, καταγγέλλοντας το σπίτι μου ως “επικίνδυνο για την αισθητική”.
Αλλά η τελευταία τους προσπάθεια ήταν αυτή που με έκανε να ξεσπάσω. Ανέφεραν το θέμα στην Ένωση Ιδιοκτητών Σπιτιών, προσπαθώντας να περάσουν μια απόφαση για την υποχρεωτική αλλαγή του χρώματος του σπιτιού μου. Ευτυχώς, η πρότασή τους απορρίφθηκε και όλοι γύρω μας έδειξαν τη στήριξή τους.
Σήμερα, η κυρία και ο κύριος Ντέιβις είναι σχεδόν απομονωμένοι από τη γειτονιά, ενώ εγώ και οι υπόλοιποι γείτονες συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε τη ζωντάνια του φωτεινού μου σπιτιού.
Το μήνυμα που παίρνω από αυτή την εμπειρία είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να μας επιβάλλει την άποψή του για το πώς πρέπει να ζούμε ή να εκφραζόμαστε. Το σπίτι μας είναι ο χώρος μας και το χρώμα του, η προσωπικότητά μας.
