Μια κοπέλα έγραψε στους εθελοντές διάσωσης ζώων. Στο μήνυμά της μιλούσε για ένα κουτάβι που ζούσε σε μια συνοικία με πολυκατοικίες. Το ζώο δεν μπορούσε να περπατήσει· κάθε μέρα σύρθηκε μέχρι το παντοπωλείο, όπου οι υπάλληλοι το τάιζαν.
Η κοπέλα επίσης άρχισε να ταΐζει τον σκύλο, ο οποίος κάποιες φορές έβρισκε τη δύναμη να σκαρφαλώσει μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας όπου έμενε εκείνη, για να περάσει μια νύχτα ζεστά. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας δεν ενθουσιάστηκαν με αυτή τη «γειτονία». Ένα ιδιαίτερα κρύο βράδυ, απλώς τον πέταξαν έξω στον δρόμο.
Το ζώο έμεινε ξαπλωμένο στο χιόνι. Δεν είχε τη δύναμη να συρθεί για να βρει ένα πιο στεγνό και ζεστό καταφύγιο. Με δυσκολία ανέπνεε. Οι περαστικοί δεν έδιναν σημασία στον πόνο του.
Όταν έφτασαν οι εθελοντές, ο σκύλος ήταν σχεδόν νεκρός. Τον μετέφεραν πρώτα σε κτηνιατρική κλινική, όπου χειρουργήθηκε άμεσα.
Μετά την κλινική, ο σκύλος μεταφέρθηκε σε προσωρινό ανάδοχο, όπου παραμένει ακόμα. Ανάρρωσε, αλλά το ένα του πόδι έχει χάσει την ευλυγισία του. Αυτό όμως δεν τον ενοχλεί· κινείται δραστήρια και φέρεται σαν κάθε άλλο ζώο της ηλικίας του.
Οι αναρτήσεις και αγγελίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν βοήθησαν να βρεθεί ένα σπίτι γι’ αυτόν. Προς το παρόν δεν έχει βρεθεί ούτε ένας φροντιστής που να πηγαίνει να τον παίζει και να ασχολείται μαζί του.
Ο σκύλος νιώθει έντονα τη μοναξιά και δυσκολεύεται να διαχειριστεί την έλλειψη ανθρώπινης παρουσίας. Δεν καταλαβαίνει τι κακό έκανε στους ανθρώπους.
Έχει υπέροχο χαρακτήρα, είναι έξυπνος, φιλικός και αγαπά τα χάδια. Του λείπει πολύ η φροντίδα και η προσοχή. Μένει μόνο να ελπίζουμε πως σύντομα θα γνωρίσει έναν άνθρωπο που θα εκτιμήσει αυτό το υπέροχο πλάσμα.
