Η αναγέννηση της Έλενας
Η Έλενα είχε δημιουργήσει μια ζωή γεμάτη αγάπη και ευτυχία με τον σύζυγό της, τον Μιχαήλ, για πέντε ολόκληρα χρόνια. Όλα φαίνονταν τέλεια – ένας ήρεμος γάμος, γεμάτος απλές χαρές και την αδιάκοπη υποστήριξη της καλύτερής της φίλης, της Άννας. Όμως, όταν η Έλενα έμεινε έγκυος, άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες ρωγμές. Ο Μιχαήλ, που ήταν πάντα κοντά της, άρχισε να απομακρύνεται. Η σχέση τους, που πριν ήταν γεμάτη ζεστασιά, άρχισε να ψυχραίνεται και να απομακρύνεται.
Παρά την ένταση που ένιωθε, η Έλενα προσπάθησε να βρει παρηγοριά στην Άννα, η οποία της έλεγε συνεχώς πως όλη αυτή η απόσταση του Μιχαήλ ήταν απλώς το αποτέλεσμα του άγχωσης. «Θα περάσει», της έλεγε. Αλλά τα πράγματα δεν καλυτέρεψαν ποτέ. Όταν η Έλενα υπέστη αποβολή, η ψυχρότητα του Μιχαήλ έγινε ακόμα πιο έντονη. Τελικά, ο Μιχαήλ παραδέχτηκε πως δεν ήταν πια ευτυχισμένος και την άφησε, χωρίς καμία εξήγηση, απλώς με μια αόριστη δικαιολογία. Η Έλενα ένιωσε συντετριμμένη, αλλά το χειρότερο ήρθε όταν η Άννα, η καλύτερή της φίλη, άρχισε να την αποφεύγει. Μέσα σε λίγο διάστημα, η Άννα την μπλόκαρε σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα, αφήνοντάς την με την αίσθηση ότι είχε χάσει όλη την υποστήριξή της.
Η αλήθεια ήρθε με τον πιο απρόσμενο τρόπο: η μητέρα της Έλενας της έστειλε έναν σύνδεσμο με φωτογραφίες του Μιχαήλ και της Άννας, όπου φαίνονταν σαν ζευγάρι, να γελούν και να ταξιδεύουν μαζί, ενώ η Έλενα ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Μιχαήλ. Ήταν μια σφοδρή προδοσία, αλλά η Έλενα αποφάσισε να τη χρησιμοποιήσει ως δύναμη για το μέλλον της. Αντί να καταρρεύσει, έπιασε τον πόνο και τον έκανε μοχλό για να κερδίσει τα δικαιώματα που της άξιζαν στο διαζύγιο – το σπίτι και την μισή περιουσία του Μιχαήλ.
Παρά την κακουχία που πέρασε, η Έλενα άρχισε να ξαναχτίζει τη ζωή της. Ένα χρόνο αργότερα, γνώρισε τον Ντάνιελ, έναν άντρα που ήταν εντελώς διαφορετικός από τον Μιχαήλ. Ήταν ευγενικός, υποστηρικτικός και κατανοητός. Μαζί δημιούργησαν μια πραγματική ζωή και σύντομα απέκτησαν το πρώτο τους παιδί. Η Έλενα είχε βρει ξανά την ευτυχία.
Και τότε, μια μέρα, συνέβη το απροσδόκητο. Στο βενζινάδικο, η Έλενα αντίκρισε τον Μιχαήλ και την Άννα. Η ζωή τους ήταν φανερά διαλυμένη, με έντονα σημάδια καταρράκωσης. Όταν τους είδε, δεν ένιωσε θυμό ούτε εκδίκηση. Αντίθετα, την κατέλαβε μια αίσθηση ηρεμίας. Όπως κοιτούσε την κατάστασή τους, συνειδητοποίησε πόσο πιο δυνατή είχε γίνει. Δεν χρειαζόταν να επιβεβαιώσει τίποτα. Το χαμόγελό της ήταν η καλύτερη δικαίωση. Είχε ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της και είχε βρει τη δική της ευτυχία.
